Er werden eens twee schoenverkopers naar een eiland in de Stille Oceaan gestuurd. Hun opdracht was om te kijken of daar een markt voor schoenen was.

De eerste liep een half uur rond op het eiland en had het toen wel gezien, Hij ging naar het enige postkantoortje op het eiland en vroeg of hij een telegram kon versturen. De man achter het loket overhandigde hem een formulier waarop hij de tekst kon schrijven. Hij schreef de volgende tekst: ‘Kom me maar weer gauw halen. Er zijn hier geen schoenen te verkopen, want ze lopen allemaal op blote voeten’.

Nog maar net had hij het papier aan de postbeambte gegeven of de andere verkoper kwam hijgend en bezweet binnenrennen en riep: “Opzij, opzij, ik moet dringend een telegram versturen”. De man achter het loket gaf hem onmiddellijk een formulier en hij begon te schrijven. “Kom zo snel mogelijk hierheen met zoveel mogelijk schoenen, want ze lopen hier allemaal op blote voeten”.