“Wij kennen elkaar, nietwaar?” Een prachtige NLP vooronderstelling inclusief een tag-question. Ja, wij kennen elkaar. Ik herkende hem direct. In gedachten ging ik terug in de tijd.. en landde op mijn denkbeeldige tijdlijn. Ik werkte bij de televisie. Samen (met nog vele anderen) maakten we de populaire talkshow Catharine. Dat is een tijd geleden en weer zag ik die prachtige felle blauwe fonkelende ogen.

Televisie
Nog steeds maakte hij televisie. Weliswaar bij een ander productiebedrijf, hij deed ongeveer hetzelfde als toen. “Ongeveer?”, vroeg ik nieuwsgierig. Hij vertelde, nu duidelijk minder bevlogen en enthousiast als daarvoor, over de ontwikkelingen. Camera mensen werden vaak vervangen door camera’s die op afstand worden bestuurd. Het was er niet leuker op geworden. Veel collega’s waren weg gegaan of zich omgeschoold. Hij niet.

Ambitieus
Wat als ik daar nu was blijven ‘hangen’. Wat als ik niet de onrust en ambitie voelde om door te gaan? Ook binnen de overheid ben ik het vaak tegengekomen, mensen die 25, 40 of zelfs 50 jaar werkten voor dezelfde baas. Soms waren ze van functie veranderd en anderen deden exact hetzelfde als toen ze daar hun loopbaan startten. Een baan voor het leven. De generatie X en Y kan zich het waarschijnlijk niet voorstellen.

Gouden kooi
Soms zit je zo lekker in je comfort zone dat de neiging om eens een volgende stap te maken. Het voelt als een gouden kooi. Je weet wat je hebt en niet wat je kunt krijgen. Of het nu een mooi salaris is, goede arbeidsvoorwaarden, bekend werk, leuke collega’s of iets anders, je houd je zelf gevangen. Kies je voor de zekerheid van ‘doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg’? Hoe groot is die zekerheid eigenlijk? Is er niet eerder sprake van een schijnzekerheid.

Je hart volgen
Het is een risico om je dromen achter aan te gaan. Te luisteren als dat stemmetje in je achterhoofd van zich doet spreken. Dat je vertelt dat je je hart moet volgen. Moet doen wat je leuk vindt. Honderd procent jezelf te zijn en je talenten te benutten. En dat je met minder geen genoegen moet nemen.

Risico’s
Of is het risico groter als je niet in actie komt? Als je genoegen neemt met minder dan wat je het liefste wilt. Als je je beperkt tot de gemiddelde versie van jezelf. Hoe groot is dan de kans dat anderen daar op termijn geen genoegen meer mee nemen? Het risico dat je wordt afgedankt, ingeruild voor iemand anders. Omdat je klanten, baas, opdrachtgever of partner meer willen dan jij biedt. Hoe groot is het risico dat je gezondheid eronder lijdt als je niet in actie komt? Welk risico voor je persoonlijk geluk neem je door je echte dromen te negeren?

Rugtas
Ik herkende hem meteen. Die ogen. De fonkeling in zijn ogen was bescheiden. Minder vergeleken met vroeger. Hij was duidelijk ouder geworden, zei hij zelf. Ik vond het wel mee vallen. Toen we samen herinneringen ophaalden, stroomde de energie van oudsher. Alleen was ik niet meer dat meisje van vroeger. Ik ben veranderd. Ik heb mezelf steeds weer op nieuw uitgevonden. Ik ben gegroeid. Misschien heb ik iets meer (lach)rimpels, ik heb ook een veel uitgebreidere en rijker rugtas. En daar ben ik maar wat trots op.